Het begon allemaal met de uitslag van de verkiezingen:
MR ( +5), Vooruit ( +4), Les Engages ( +9), NV-A ( -1) en CD&V ( -1) vonden elkaar in de analyse dat zij, met 82 op 150 zetels, het beleid voor de komende jaren vorm moesten geven.
Na dik 8 maanden onderhandelen vonden zij een akkoord over de krachtlijnen van hun beleidsperiode. Gedreven door internationale spanningen, een verdere verrechtsing van kiezers over heel de wereld, een groeiend tekort op de begroting, een toenemende druk van vergrijzing en een haperend economisch weefsel, maakten de onderhandelaars keuzes over onze toekomst. De lezer die de pers en de plenaire bespreking volgde, zal zeker een beoordeling kunnen maken.
Als beweging zien we belangrijke trendwijzigingen en die zullen onze opdracht en ons concrete werk zeker beïnvloeden. Enkele trends willen wij graag benoemen. Defensie behoort voortaan bij de groeisectoren. Jammer dat het inzicht om ontwikkelingssamenwerking daarin een belangrijke plaats te geven niet gedeeld werd door de partijen. Een gemiste kans, volgens ons, en een oproep om dit toch bij te stellen. Met betrekking tot klimaatbeleid en handelsbeleid blijft deze regering achter de koers in Europa staan. Dat is belangrijk nieuws! Ook het gezondheidsbeleid zal in de komende jaren verdergezet worden en de fiscale plannen van minister Van Peteghem worden voor het grootste deel opgenomen in dit akkoord. Opnieuw belangrijk nieuws!
Bezorgd zijn we wel over de ingrepen die deze regering doet in de stelsels van de sociale zekerheid. Enerzijds zullen de inkomsten verder dalen doordat nieuwe kortingen worden gegeven, anderzijds worden de stelsels afgebouwd op de plaatsen die een dam tegen de armoede vormden. De afbouw van de welvaartsenveloppe valt hier het meest op. Maar de afschaffing van werkloosheidsvergoedingen, de wachttijden om toegang te krijgen tot de stelsels, de ingrepen in de pensioenstelsels en het beperken van steun aan de leefloontrekkers zullen mensen hard raken en kwetsbaarder maken. Het invoeren van een belasting op meerwaarde is wel een antwoord op onze vraag naar rechtvaardige verdeling van lasten, maar geen antwoord op de nieuwe kwetsbaarheden die zullen ontstaan.
Het familiekrediet en het behouden van de index geven dan weer perspectief. We zien de wortel en de stok. We zien de ambitie en de poging om de grote budgettaire inspanning enigszins rechtvaardig te verdelen over de bevolking. In de komende dagen zullen de beleidsplannen en vooral de begrotingstabellen verder duidelijk maken op wie, waar en hoeveel zal bespaard worden. Zoals altijd zullen wij daarbij opkomen voor de meer kwetsbaren. Voor zij die zich niet kunnen richten naar lobbygroepen of rechtbanken. En ook voor zij die op de vlucht zijn voor oorlog en geweld.
