Daar waren ze dan, de 300 bladzijden die Vlaanderen de komende vijf jaar vorm moeten geven. We werken nog volop aan een grondige analyse van de tekst en wachten nog op de cijfers. Daar nemen we graag onze tijd voor.

Toch wil ik op sommige zaken al reageren. Omdat ze onze aandacht vragen. En verder debat.

Uiteraard staan er in de tekst van 300 pagina’s goede voorstellen. Onder duidelijke druk van CD&V hebben de partijen begrepen dat ze mee moeten investeren in sociale vraagstukken. De regering heeft minstens de intentie om de wachtlijsten in de zorg terug te dringen. De Vlaamse sociale bescherming wordt verder uitgebouwd. Er zijn plannen voor het onderwijs, de ouderenzorg en mobiliteit. Dat is het goede nieuws.

Het zijn de diverse ondertonen waar ik meer moeite mee heb.

Dat maatschappelijke structuren het beleid in de weg zouden staan en te veel geld zouden kosten. Wat een jammerlijke vergissing. Wat een belediging voor de hardwerkende Vlaming die zich na zijn uren engageert in de samenleving. De bescheiden structuren van middenveldorganisaties zorgen elke dag voor een vruchtbare wisselwerking tussen het beleid en de burger. Voor kennisopbouw en nieuwe inzichten. Zonder die structuren zal het beleid geen signalen krijgen en de burger geen goed beleid.

Onze steden en gemeenten zijn belangrijke structuren, maar ze zijn niet geschikt om vernieuwing te organiseren. Ik roep nog eens op om ons unieke Vlaamse middenveld te koesteren. Actieve burgers hebben met hun betrokkenheid onze regio gekneed en gevormd. Alle landen rondom ons benijden ons hiervoor. Ik reken ook op jullie om dit uit te dragen en verder te versterken.

De tekst van het regeerakkoord spreekt veelvuldig over de verantwoordelijkheid en burgerschap. Dat terwijl het op het belangrijkste moment om je burgerrechten te laten spelen blijkbaar niet uitmaakt of mensen hun stem uitbrengen of niet. Zo belangrijk is dat burgerschap dan toch weer niet. Als de aanleiding voor het afschaffen van de opkomstplicht het aantal niet-opgedaagde stemmers is, dan pleit ik graag voor een gepast sanctioneringsbeleid.

Dat zou onze politici ook motiveren hun relatie met de burgers te koesteren. Ik begrijp evenmin de keuze voor een extra kost voor een nieuw ‘Unia’, in plaats van te investeren in een gezonde relatie met de bestaande organisatie.

Ik hoop verder dat deze regering haar adviesraden en inspraakorganen zal gebruiken om alle toekomstige vragen en problemen te begrijpen en ze samen met onze partners aan te pakken. Een regeerakkoord kan nooit alles voorspellen. Inspraak helpt om de steun van de bevolking te krijgen bij het bouwen aan een positief beleid.

Wij wensen het Vlaams Parlement een mooie regeerperiode toe. Met actieve volksvertegenwoordigers die hun mond niet houden wanneer ze verbeteringen zien en voorstellen daartoe aanbrengen. Wij zullen alle ministers actief oproepen het best mogelijke beleid te voeren in functie van een ‘warm en zorgzaam Vlaanderen’.