‘Digitale vaardigheden dragen bij tot sociale vooruitgang’
Voor bepaalde groepen van mensen versterkte de coronacrisis zeker en vast de digitale kloof. Mensen die in een bepaalde setting wel hun plan kunnen trekken, werden door de coronacrisis plots geconfronteerd met hun beperkte digitale vaardigheden. Al was het maar omdat ze niet meer zo gemakkelijk een beroep konden doen op anderen door thuiswerk en de kleine bubbels.
Jean-Hubert Hoeven (foto: Mine Daelemans)
‘Kennis en ervaring delen is noodzakelijk’
Jean-Hubert Hoeven, voorzitter van OKRA Limburg en belangenbehartiger van senioren, merkt dat e-banking en het wegvallen van lokale diensten het grootste dagelijkse probleem is voor mensen van zijn leeftijd. ‘Voor mezelf is dat de aanzet geweest om me toe te spitsen op de digitale veranderingen. Het heeft me doen inzien dat mensen mee moeten zijn met de snel veranderende maatschappij. Dat verwacht men ook van de oudere en digitaal kwetsbare generatie.’
Maar de behoefte en de kans om meer te leren over online tools is miniem. ‘Bij mijn leeftijdsgenoten heerst de foute overtuiging dat ze het niet meer nodig hebben. Tegelijkertijd is het te moeilijk om de juiste vaardigheden onder de knie te krijgen. Het komt bedreigend over. De online diensten roepen meer vragen op dan antwoorden. Veel ouderen geven te snel op.’
Frustraties door updates
De enorme kloof begint al bij de 60-jarigen en dat was een grote verrassing voor Jean-Hubert. ‘Een nieuwe update, omgaan met spam, een browser kiezen of materiaal kopen zijn moeilijkheden die ik hoor. Dat leidt tot frustraties. Die gevoelens kunnen makkelijk aangepakt worden als mensen meer vertrouwd geraken met de digitalisering.’
‘De kans om kennis en ervaringen te delen is daarom noodzakelijk. Toch heerst er onzekerheid bij de ouderen om een opleiding te volgen. Hen sensibiliseren is de grootste uitdaging’, vertelt Jean-Hubert.
‘De lat ligt hoog’
Voor de coronacrisis klopten al veel mensen aan bij Educo, een vzw die gespecialiseerd is in laagdrempelige computeropleidingen, omdat ze meer zelfredzaam wilden zijn. ‘We horen erg vaak bij onze cursisten dat ze bij computerproblemen of smartphoneperikelen te rade gaan bij de (klein)kinderen. Die hebben vaak niet de tijd of het geduld om de oplossing stap voor stap uit te leggen. In een mum van tijd worden ze opnieuw met dezelfde problemen geconfronteerd. Velen komen zo bij ons terecht: ze willen zelf aan de slag bij problemen zodat ze minder afhankelijk zijn van anderen’, zeggen Tine Voets en Ingrid Vuegen van Educo vzw.
Lees verder onder de foto.
Tine en Ingrid: 'Online opleidingen blijven behouden in het aanbod.'
Zoomen
Naast hun basiscursussen speelt Educo in op de noden en vragen van de cursisten. ‘Bij het uitbreken van de coronacrisis startten we met een opleiding Zoom. Ervoor had amper iemand ervan gehoord maar plots moest iedereen zoomen met familie en vrienden, met de school van de kinderen of met de oma in het rusthuis’, vertelt Tine.
Praktijkgericht
‘We merken dat mensen niet graag voor een half jaar of langer vastzitten aan een opleiding. Wij bieden dan ook korte, zeer praktijkgerichte opleidingen aan met een zelfgeschreven syllabus en dat wordt geapprecieerd’, vertelt Ingrid. En vergis je niet, het zijn niet alleen oudere mensen die bij Educo over de vloer komen. ‘In onze maatschappij ligt de lat hoog. Iedereen moet weten wat je met een QR-code aanvangt, hoe je Itsme aan de praat krijgt en wat er bedoeld wordt met een tweestapsverificatie. Het is normaal dat jong en oud al eens het noorden kwijt geraken.’
Digitale hulp aan huis voor vluchtelingen
Het is niet moeilijk om te begrijpen dat de kans op digitale uitsluiting nog groter is voor wie de Nederlandse taal en ons land nog niet voldoende kent. Het Limburgs Platform voor Mensen op de Vlucht vzw (LPV) zet al jaren in op de ontwikkeling van de digitale vaardigheden van hun doelgroep.
Lees verder onder de foto.
Orhan: ‘Eenvoudige dingen kunnen voor anderstalige nieuwkomers een grote drempel zijn.’
Momenteel verhogen ze de toegang tot digitale tools dankzij middelen van Vlaams Minister van Welzijn, Volksgezondheid, Gezin en Armoedebestrijding Wouter Beke in het kader van de projectoproep “Outreachend bereiken van mensen in armoede” en het project ‘Digi-Welcome’ van de Koning Boudewijnstichting. Naast het uitrollen of versterken van digipunten in Limburg worden hiermee ook de meest kwetsbare laaggeletterde vrouwen met een recente migratieachtergrond individueel begeleid. Arne Aerts, medewerker bij LPV: ‘Een vrijwilliger kan aan huis gaan met een laptop. Zo kunnen we op maat werken, echt ingaan op individuele vragen en noden. We werken hiervoor met ervaringsdeskundigen. Zij spreken de taal en kennen de cultuur. Zo ontstaat er sneller een vertrouwensband.’
Orhan Kilic is één van die vrijwilligers. Hij is een geboren en getogen Genkenaar en maakt deel uit van de Koerdische gemeenschap in Limburg. ‘Ik merk dat digitaal ‘mee’ zijn belangrijk is, maar niet altijd vanzelfsprekend. Eenvoudige dingen kunnen voor anderstalige nieuwkomers een grote drempel zijn: een afspraak maken, werk zoeken, online lessen volgen, enzovoort. Bovendien dragen digitale vaardigheden ook bij tot sociale vooruitgang en beschermen tegen kansarmoede.’
Lees meer uit Visie ...
