‘Voorzieningen zoals liften, roltrappen en automatische deuren zijn vanzelfsprekende faciliteiten in veel treinstations. In Lichtervelde ontbreken die echter nog steeds. Hoewel deze halte als zesde drukstbezochte station van West-Vlaanderen een belangrijk kruispunt vormt voor pendelaars en reizigers, blijft de infrastructuur en toegankelijkheid bijzonder gebrekkig, zowel in als rond het station’, vertelt Erwin Vanbelle, voorzitter van beweging.net Lichtervelde.
Een station vol hindernissen
Voor personen met een beperkte mobiliteit beginnen de obstakels al voor ze het station bereiken. NMBS geeft aan dat er zes voorbehouden parkeerplaatsen zijn, maar in werkelijkheid zijn het er slechts vier, waarvan geen enkele voldoet aan de wettelijke normen.
In het station zelf duiken nieuwe problemen op. Zonder lift raken rolstoelgebruikers niet verder dan perron 1, en de enige assistentieknop in het station werkt niet. Ook gezinnen met een buggy en reizigers met een fiets of step botsen op hindernissen: defecte deuren, ontbrekende liften en roltrappen, en het gebrek aan een eenvoudige fietsgoot maken het haast onmogelijk om zich vlot te verplaatsen.
Zelfs het kopen van een ticket vormt een heuse uitdaging voor zij die geen smartphone hebben. De beperkte openingsuren van het loket en moeilijk bereikbare automaten vormen een extra drempel. Bij slecht weer zoeken reizigers bovendien hun toevlucht in de voetgangerstunnel, wat de doorgang verder bemoeilijkt.
‘Al deze knelpunten samen maken het nemen van de trein in Lichtervelde voor veel mensen geen evidentie’, vertelt ook Ria Beeusaert, burgemeester in Lichtervelde. ‘Niet alleen personen met een beperkte mobiliteit, maar ook jonge gezinnen, ouderen en pendelaars met een fiets of step ervaren het station als een aaneenschakeling van obstakels.’
Nood aan participatie en inspraak
Met de actie willen beweging.net Lichtervelde en de Gezinsbond de toegankelijkheid van het station verbeteren. Ze bundelden de problemen in een dossier en namen de pers mee op rondgang door het station om de obstakels concreet aan te tonen. Zo hopen ze NMBS en Infrabel aan te sporen om meer aandacht te besteden aan alle reizigers, ongeacht leeftijd, mobiliteit of vervoersmiddel.
‘De actie is een eerste stap naar een inclusief station. Niet alleen kleine aanpassingen op korte termijn zijn nodig, maar ook een structurele aanpak op lange termijn’, licht Erwin verder toe. ‘We roepen de bevoegde instanties op om samen met reizigers in gesprek te gaan, zodat het treinvervoer toegankelijker wordt voor iedereen.’
De actie toont dat inspraak van verschillende reizigers essentieel is om een toegankelijke en inclusieve stationsomgeving te realiseren.
