Nieuwe tijden, nieuwe democratie?
Elk jaar, met Rerum Novarum, maken we als beweging een balans op. Welke maatschappelijke evoluties zien we? Welke baren ons zorgen en welke juichen we toe?
Als het gaat over de betekenis van democratie vandaag, komen beide emoties aan bod. We kunnen alleen maar toejuichen dat steeds meer burgers, groeperingen en middenveldorganisaties hun stem laten horen. Maar we maken ons evengoed zorgen over de polarisering en het gebrek aan respect die langzaamaan onze democratie onderuithalen.
In mijn zoektocht naar de betekenis van democratie vandaag, kwam ik bij socioloog Luc Huyse terecht. In een opiniestuk in De Standaard definieert hij de ongeschreven spelregels van een democratie: Verdraagzaamheid is van levensbelang. Het vereist een minimum aan hoffelijkheid. En het middenveld, van buurtvereniging tot vakbond en actiegroepen, is noodzakelijk is om mensen coproducent te laten zijn van het beleid.
En wat zien we vandaag rondom ons gebeuren? Wordt er wel echt geluisterd naar die duizenden jongeren en werknemers die op straat komen? Worden we nog rond de tafel uitgenodigd om samen de uitdagingen aan te pakken?
Steeds minder.
Onze democratie is aan versterking toe. De effecten van een verzwakte democratie zijn zichtbaar, ook in onze verkiezingsresultaten. Als mensen zich niet beluisterd voelen, als reclame zich via sociale media ongenuanceerd kan opdringen aan elke inwoner, als politieke partijen enkel nog bezig lijken met elkaar onder controle te houden, dan is er veel werk aan de winkel.
In deze ‘nieuwe tijden’ heeft ieder van ons dus nog werk.
Werk voor u, als lid van een middenveldorganisatie:
Doe concrete voorstellen en ga ermee op straat en aan de beleidstafel.
Werk voor u, als verkozene van het volk of als minister:
Ga luisteren bij mensen en verenigingen. Versterk hun boodschap en ga ermee aan de slag.
Werk voor u, als burger:
Sluit aan bij verenigingen en leer van mening verschillen zonder dat dit breuken op hoeft te leveren.
Leer opnieuw zoeken naar wat je deelt.
