Net voor enkele belangrijke topconferenties over duurzaamheid riep paus Franciscus op tot een integrale ecologie. Dat is ronduit spectaculair.
De paus doet wat anderen systematisch nalaten: hij verbindt de milieuproblematiek met hoe we als mensen met elkaar omgaan. Klimaatproblemen leiden immers tot meer ongelijkheid en armoede. Het zijn vooral de minderbedeelden die de rekening betalen. Een nieuwe economie met meer ethische principes en minder aandacht voor kortetermijnwinst kan dat voorkomen.
“Elke ecologische benadering moet een sociaal luik bevatten dat rekening houdt met de fundamentele rechten van de armen en de achtergestelden.”
Chapeau: in de duurzaamheidsdiscussie is dat nog niet vaak zo benoemd.
Kinderarbeid in Colombia (foto: Carien Neven)
De paus pleit niet alleen voor het behoud van biodiversiteit maar ook voor de bescherming van culturele diversiteit. Die gaat teloor als we alles uitdrukken in een economische waarde. We moeten radicaal kiezen voor een samenleving die gebaseerd is op gemeenschap, duurzaamheid en rechtvaardigheid. Ook als we daarvoor onze comfortzone moeten verlaten. Respect voor de waardigheid van iedere mens en respect voor de planeet staan centraal. Het gaat om “méér mens, méér samenleving, méér zorg voor onze aarde”.
Dat is meteen ook een duidelijke boodschap voor de honderdduizenden toeristen die momenteel onze aarde afreizen. Voor velen blijft een reis een vlucht uit het drukke hier en nu. Duurzaamheid staat hierbij niet altijd op de eerste plaats.
Als we in de toekomst nog willen reizen, dan moéten we onze reisstijl aanpassen. Anders zullen de idyllische plekjes verdwijnen. Denk maar aan Zuid-Europa waar de zomers steeds droger en heter worden, de bosbranden veelvuldiger. Aan de winters in de Alpen die steeds korter worden, of de toenemende overstromingen in Azië.
We moeten duurzame toeristen worden die tijdens de vakantie zo veel mogelijk rekening houden met mens, dier en milieu. Als we gebruik maken van een vervoermiddel moet dit zo milieuvriendelijk zijn. We overnachten in kleinschalige accommodaties en doen beroep op de diensten van de lokale bevolking. We kopen in plaatselijke winkeltjes en eten in plaatselijke restaurants.
Een duurzame toerist gaat met vakantie in harmonie met mens, dier en natuur, steunt de plaatselijke bevolking en leeft en reist zo milieuvriendelijk mogelijk.
Met de zegen van de paus!
Carien Neven
Secretaris beweging.net Limburg
