Het was een boeiend panelgesprek over media en beeldvorming, daar in Houthalen. Sterk thema, puntige publieksinterventies, gedreven panelleden. Vreemd wel: slechts 1 journalist was er. Waar waren de andere?
Iedereen die al eens een debat, lezing of forum organiseert, weet intussen hoe moeilijk het is om de media nog in de zaal te krijgen. Zonder blitse uitnodiging, beloofde primeur; zonder etentje, champagne of andere lokker krijg je nauwelijks nog pers op bezoek.
Nochtans vertelt elke hoofdredacteur hetzelfde: journalisten moeten het veld in. Botten aan, geen pak-en-das. Ze moeten niet alleen hun nieuws halen uit andere media, uit officiële kanalen, op strak gedirigeerde persconferenties of uit samenvattingen van onderzoeksrapporten. Buiten gebeurt het, waar wereld en samenleving gevormd worden. Journalisten moeten de straat op, of op café. Maar enkel bij drama's zie je de media op straat.
De realiteit is dat journalisten erg veel zitten. Achter hun computer ligt de wereld binnen handbereik, denken ze. Hun tools zijn indrukwekkend: Facebook, Skype, Twitter, blogs. Maar een computer blijft een apparaat dat vooral doet wat zij willen, vindt wat zij zoeken, laat zien wat zij denken dat wij willen zien. Het scherm als spiegel, niet als deur. Terwijl buiten verrassingen wachten. Onvoorspelbare kansen, nieuwe ideeën, toevallige ontmoetingen. Buiten wacht de stem van het volk, niet die van een woordvoerder van één of andere belangenorganisatie.
De realiteit die de media ons elke dag voorhouden is een selectie uit het aanbod dat ze zelf voorgeschoteld krijgen. Die computer moet vaker uit om de waan van de dag uit te schakelen, om stappen te zetten in een wereld die zich niet laat begrenzen door pixels.
Het echte nieuws is nauwelijks te vinden op professioneel georchestreerde bijeenkomsten. Tijdens informele momenten of momenten met een laag profiel valt het uit de lucht. Zoals tijdens dat recente panelgesprek na de studiedag 'Gelijk = Gelijk'. Of tijdens de rondetafel voor veldwerkers over jeugdwerkloosheid. We hoeven geen gratis weggeefdingen bij de krant, we moeten meer journalisten met botten.
Carien Neven
Secretaris ACW-Limburg
