KAJ vzw is een jongerenbeweging door, voor en met jongeren. Een emancipatiebeweging voor jongeren die niet bij de pakken blijven zitten maar zelf het heft in handen nemen en opkomen voor zichzelf en voor anderen.
Deze inspirerende visie toont het unieke van KAJ: een beweging die én jongeren versterkt én maatschappelijke verandering nastreeft.
Op zaterdag 15 december stelden de jongeren van KAJ vzw een nieuwe raad van bestuur en een nieuwe voorzitter aan. Dit is meteen ook het afscheid van de huidig voorzitter Els Michiels die vier jaar lang aan het roer stond van de jongerenbeweging. Tijdens haar voorzitterschap wist Els krachtige campagnes op te zetten, waarin ze telkens vertrok vanuit de leefwereld van de jongere. De jongerenmars voor werk, de campagne echtscheiding en de scholierenmars zijn enkele gemediatiseerde symbolische acties waarin KAJ onder leiding van Els een pertinente analyse en stevige eisen wist naar voor te schuiven.
Campagnes die de uitdrukkelijke steun genoten van o.a.: Kathleen Helsen (CD&V), Caroline Gennez (sp.a), Meryame Kitir (sp.a), Mie Branders (PvdA), Bruno Vanobbergen (Kinderrechtencommissaris), Claire Wiewauters (Hoger Instituut van Gezinswetenschappen – Odisee), … en gehoor vonden bij Koen Geens (CD&V), Sven Gatz (Open Vld), Jo Vandeurzen (CD&V), Kris Peeters (CD&V), Hilde Crevits (CD&V) enz.
Deze campagnes streefden niet enkel maatschappelijke verandering na, ze waren ook de vormingstrajecten van de nieuwe bestuursploeg van de jongerenbeweging. Tijdens haar voorzitterschap streefde Els ernaar om de jongere een centrale plaats te geven in KAJ. Door de campagnes samen met de jongeren op te bouwen ontwikkelden ze het leiderschap dat zich vandaag vertaalt in een bestuursfunctie. De tendensen in onze samenleving leren zien en begrijpen, de pedagogische methode zien-oordelen-handelen leren toepassen, een campagne plannen en symbolische acties organiseren zijn maar enkele competenties die Els ontwikkelde bij de nieuwe bestuursploeg.
Els heeft tijdens haar voorzitterschap de democratie in de KAJ verder uitgebouwd. Door in te zetten op echte participatie en inspraak heeft ze een nieuwe en gemotiveerde raad van bestuur samengesteld. Op zaterdag 15 december engageerden zich in totaal vijf jonge vrouwen en vijf jonge mannen om vrijwillig verantwoordelijkheid op te nemen in een gendergelijke raad van bestuur en zo het leiderschap van KAJ over te nemen. Heide, Julie, Ben, Mathieu, Ruben, Dana, Astrid, Sure, Thomas en Els kijken met volle moed naar de toekomst.
De kersverse voorzitter Syredin, of Sure voor de vrienden, begon zijn KAJ-carrière bij KAJ Bornem. Hij werkte zelf jarenlang met interimcontracten en stond mee aan het roer van de interimcampagne en de jongerenmars voor werk. Hij heeft zelf ervaren hoe het is om als jongere met allochtone roots werk te zoeken via de wereld van de interimkantoren. Een ervaring die de focus van KAJ enkel kan versterken.
Astrid, die de fakkel van secretaris overneemt van Stefaan Degryse, is van KAJ Bottelare. Ze heeft de kadervorming volledig onder de knie en zal KAJ als vormingsbeweging verder uitbouwen.De bewuste keuze voor een vrijwillig voorzitter en een gendergelijke raad van bestuur is een mijlpaal in de geschiedenis van KAJ. Hiermee geeft de jongerenorganisatie de beweging de facto terug aan de jongeren. Geen woorden, maar daden.
Els: Door een sterk en gemeenschappelijk proces staan we waar we staan vandaag: een gendergelijke raad van bestuur met veel ervaring in afdelingswerk, campagnes en internationale uitwisselingen, de juiste voorzitter en secretaris, en een sterk en gemotiveerd team van beroepskrachten. Een stevige basis is gelegd voor de volgende generatie om er tegenaan te gaan: een gezamenlijk strijd voor een meer waardig leven en gelijke kansen voor jongeren op school, thuis en op het werk.
Sure: Jongeren moeten meer kansen krijgen want zij zijn de fundering van morgen! Jongeren willen waardig werk, een toekomst kunnen opbouwen met een vast contract met zekerheid en sociale rechten. Ik vind het niet kunnen dat interim- en flexijobs alsmaar de norm in plaats van de uitzondering worden in onze maatschappij. Samen kunnen en moéten wij hieraan iets veranderen!
